Επιμέλεια:

Χ. Μιχαλακέας, Καρδιολόγος,
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών,
Επιστημονικός Συνεργάτης Β' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής,
Π.Γ.Ν.«Αττικόν»

Λ. Ραλλίδης, Καθηγητής Καρδιολογίας,
Β΄ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική,
Π.Γ.Ν. «Αττικόν»

Ανεπιθύμητες ενέργειες από λήψη στατινών

Πολλοί ασθενείς που λαμβάνουν υπολιπιδαιμική αγωγή με στατίνες διακόπτουν τη θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών. Στην παρούσα μελέτη αξιολογήθηκε η συμπτωματολογία σε ασθενείς που διέκοψαν τη θεραπεία με στατίνη. Στους συμμετέχοντες δόθηκαν 12 μπουκαλάκια με φάρμακο, 4 με ατορβαστατίνη 20 mg, 4 με εικονικό φάρμακο και 4 άδεια, για θεραπεία ενός έτους. Η ένταση της συμπτωματολογίας αξιολογήθηκε με κατάλληλο ερωτηματολόγιο με κλίμακα από 1 έως 100. Τυχαιοποιήθηκαν αρχικά 60 άτομα εκ των οποίων 49 ολοκλήρωσαν την περίοδο παρακολούθησης ενός έτους. Η μέση βαρύτητα των συμπτωμάτων ήταν 8 τους μήνες που δεν ελάμβαναν θεραπεία, 16,3 κατά τη λήψη ατορβαστατίνης και 15,4 κατά τη λήψη εικονικού φαρμάκου, χωρίς στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των τελευταίων δύο. Η αναλογία nocebo (δηλαδή η αναλογία συμπτωμάτων που προκαλούνται από τη δραστική ουσία έναντι εικονικού φαρμάκου) ήταν 0,90. Επιπλέον, δε βρέθηκε διαφορά ανάμεσα στη στατίνη και στο εικονικό φάρμακο όσον αφορά στο ποσοστό διακοπής της θεραπείας και στην ελάττωση των συμπτωμάτων με τη διακοπή. Οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι η πλειονότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών από τη λήψη στατινών αποδίδονται σε φαινόμενο nocebo, και ότι τα μοτίβα συσχέτισης των συμπτωμάτων με την έναρξη ή τη διακοπή του φαρμάκου δεν είναι αξιόπιστα καθώς είναι παρόμοια και με το εικονικό φάρμακο.

(Howard JP, Wood FA, Finegold JA, et al. J Am Coll Cardiol. 22021;78:1210-1222)

Λήψη στατίνης και πρόγνωση από νόσο COVID-19

Πρόκειται για αναθεώρηση των δεδομένων μετα-ανάλυσης σχετικά με την κλινική πορεία ασθενών με λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 (νόσος COVID-19) ανάλογα με τη λήψη στατίνης. Στην παρούσα συστηματική μετα-ανάλυση αξιοποιήθηκαν δεδομένα από 35 συνολικά μελέτες (32 με αναφορά σε θνητότητα και 15 με αναφορά στη βαρύτητα της νόσου COVID-19) μέχρι τον Ιούνιο 2021, που συνέκριναν την κλινική έκβαση ανάλογα με τη λήψη ή μη-λήψη στατίνης από τους τους πάσχοντες. Σε συνολικό αριθμό 115.097 συμμετεχόντων βρέθηκε ότι η λήψη στατίνης οδήγησε σε μείωση της συνολικής θνητότητας κατά 30%, ενώ το σύνθετο τελικό σημείο σοβαρής νόσησης από κορωνοϊό μειώθηκε κατά 20% στους ασθενείς που ελάμβαναν στατίνη έναντι μη-λήψης, σε συνολικό αριθμό 10.081 συμμετεχόντων. Οι συγγραφείς καταλήγουν ότι η λήψη στατίνης σχετίζεται στατιστικά με καλύτερη πρόγνωση σε ασθενείς με νόσο COVID-19 και προτείνουν την περαιτέρω μελέτη της χορήγησης στατινών σε ασθενής με λοίμωξη από τον ιό SARS-CoV-2 σε μεγάλής κλίμακας κλινικές δοκιμές.

(Kow CS, Hasan SS.   Am J Cardiovasc Drugs.   2021 Aug 3;1-15)

Επίδραση της εμπαγκλιφλοζίνης στην καρδιαγγειακή και νεφρική νοσηρότητα ανάλογα με τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης

Η μελέτη EMPEROR-Reduced έδειξε όφελος από τη χορήγηση του νεώτερου αντιδιαβητικού φαρμάκου, αναστολέα της SGLT-2, εμπαγκλιφλοζίνη στην καρδιαγγειακή νοσηρότητα όταν χορηγήθηκε σε πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια με ελαττωμένο κλάσμα εξώθησης. Στην παρούσα ανάλυση αξιολογήθηκε η επίδραση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ) στην εμφάνιση θετικών αποτελεσμάτων από τη χορήγηση της εμπαγκλιφλοζίνης. Αξιολογήθηκαν δεδομένα από 3.730 ασθενείς της μελέτης που διαστρωματώθηκαν ανάλογα με τα αρχικά επίπεδα της συστολικής ΑΠ (ΣΑΠ<110 mm Hg, n = 928, 110-130 mm Hg, n = 1,755, >130 mm Hg, n = 1,047). Η θετική επίδραση της εμπαγκλιφλοζίνης στη μείωση των νοσηλειών για καρδιακή ανεπάρκεια και στην εμφάνιση νεφρικών επιπλοκών δεν φάνηκε να διαφέρει στις τρεις ομάδες των ασθενών. Επιπλέον, η χορήγηση της σε ασθενείς με ΣΑΠ <110 mmHg, δεν οδήγησε σε αυξημένα ποσοστά συμπτωματικής υπότασης συγκριτικά με το εικονικό φάρμακο.   Οι ερευνητές καταλήγουν ότι η χορήγηση εμπαγκλιφλοζίνης σε πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια είναι ασφαλής και ότι η κλινική αποτελεσματικότητα του φαρμάκου στη μελέτη EMPEROR-Reduced είναι ανεξάρτητη από τα αρχικά επίπεδα της ΑΠ των συμμετεχόντων.

(Böhm M, Anker SD, Butler J, et al.Am Coll Cardiol.  2021;78:1337-1348)

Σύγκριση υψηλής ισχύος θεραπείας με ροσουβαστατίνη έναντι ατορβαστατίνης σε ασθενείς μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

(Schwartz GG, Szarek M, Bittner VA, et al. Curr Probl Cardiol.2021;00:100956)

Αρχικά επίπεδα LDL-χολ και κλινική αποτελεσματικότητα συνδυασμού στατινης και εζετιμίμπης σε ασθενείς με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο

Πρόκειται για ανάλυση των δεδομένων από τη μελέτη IMPROVE-IT με στόχο να αξιολογηθεί το κλινικό όφελος της προσθήκης εζετιμίμπης σε θεραπεία με στατίνη σε σχέση με την αρχική τιμή της LDL-χολ άνω ή κάτω από την τιμή των 70 mg/dL. Στην αρχική μελέτη ασθενείς μετά από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο (ΟΣΣ) τυχαιοποιήθηκαν σε λήψη εζετιμίμπης ή εικονικού φαρμάκου επιπλέον της θεραπείας με στατίνη και βρέθηκε κλινικό όφελος από τη συνδυαστική θεραπεία μετά από παρακολούθηση 6ετίας. Σε σύνολο 17.999 συμμετεχόντων έγινε διαχωρισμός ανάλογα με τα αρχικά επίπεδα της LDL-χολ σε 3 ομάδες (50-<70, 70-100, και 100-125 mg/dL) και αξιολογήθηκε η εμφάνιση του πρωταρχικού τελικού σημείου της μελέτης (σύνολο καρδιαγγειακών συμβαμάτων). Βρέθηκε ότι η μέση ελάττωση της LDL-χολ μετά από 4 μήνες θεραπείας ήταν παρόμοια στις τρεις ομάδες ασθενών (17-20 mg/dL). Η ανωτερότητα της συνδυαστικής θεραπείας έναντι μονοθεραπείας ήταν σταθερή ανεξάρτητα από την αρχική τιμή της LDL-χολ.Οι ερευνητές συμπεραίνουν ότι η προσθήκη εζετιμίμπης σε στατίνη είναι κλινικά επωφελής σε ασθενείς με ιστορικό ΟΣΣ, ακόμα και σε ασθενείς με αρχική LDL-χολ < 70 mg/dL.

(Oyama K, Giugliano RP, Blazing MA, et al. J Am Coll Cardiol. 2021;78:1499–1507)

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της ΕΕΛΙΑ:  www.eelia.gr