Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία:
A. Σκοπός των Ιατρικών Συλλόγων είναι η μέριμνα περί της διατηρήσεως του ιατρικού σώματος ικανού από επιστημονικής και ηθικής απόψεως να εξυπηρετήσει μετά προθυμίας και αυταπαρνήσεως την δημόσιαν υγιεινήν και τους αρρώστους, ως και η εναρμόνισις των ηθικών και οικονομικών συμφερόντων μεταξύ των μελών αυτού, και τούτων προς το γενικώτερον συμφέρον του λαού και του κράτους.
B. Ο σκοπός αυτός επιδιώκεται δια:
1) Δια της μερίμνης περί της αρτιωτέρας επιστημονικής μορφώσεως των Ιατρών.
2) Δια της περιφρουρήσεως της αξιοπρέπειας των μελών αυτών και της ασκήσεως πειθαρχικής εξουσίας επί των τυχόν παρεκτρεπομένων.
3) Δια της δημιουργίας κοινού συναδελφικού πνεύματος και ομαλών σχέσεων μεταξύ των Ιατρών, επί σκοπώ της εξυπηρετήσεως των αρρώστων και της Δημόσιας Υγείας.
4) Δια της εποπτείας επί της σωστής τηρήσεως των νόμων και των κανονισμών των αφορώντων τα καθήκοντα και τα δικαιώματα των ιατρών.
5) Δια της μελέτης των υγειονομικών συνθηκών της χώρας, της παρακολουθήσεως των προς βελτίωσιν αυτών λαμβανομένων μέτρων ως και της υποβολής προτάσεων, εισηγήσεων και γνωμών αφορωσών την αποτελεσματικότητα ή την βελτίωσιν των μέτρων τούτων και της υγειονομικής εν γένει νομοθεσίας.
6) Δια της συνάψεως Συλλογικών Συμβάσεων μετά Οργανισμών ή Σωματείων κτλ. έναντι των οποίων υπάρχει δέσμευσις ενός ή περισσοτέρων ιατρών περί παροχής ιατρικών υπηρεσιών. Αι αποφάσεις των Ιατρικών Συλλόγων είναι υποχρεωτικαί δια τα μέλη αυτών, πα΄σα δε παρέμβασις αυτών αποτελεί πειθαρχικό παράπτωμα.